χινόπωρο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	χινόπωρο	τα	χινόπωρα
γενική	του	χινόπωρου	των	χινόπωρων
αιτιατική	το	χινόπωρο	τα	χινόπωρα
κλητική		χινόπωρο		χινόπωρα
Κατηγορία όπως «σίδερο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χινόπωρο < (φθιν)όπωρο με παρετυμολογική σύνδεση προς τον ήχο çin του ρήματος χύνω (καθώς τα φύλλα «χύνονται»)

Προφορά

ΔΦΑ : /çiˈno.po.ɾo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : χι‐νό‐πω‐ρο

Ουσιαστικό

χινόπωρο ουδέτερο

• (ιδιωματικό, λαϊκότροπο) το φθινόπωρο

  ※  Την τελεφταία [sic] φορά που ο Πέλας είδε το γέρο ερημίτη, το χινόπωρο είχε προχωρήσει (Μ. Καραγάτσης. «Η ιστορία του Πέλα», Το συναξάρι των αμαρτωλών. [Αθήνα]: Γκοβόστης, [1935], σ. 18)

Άλλες μορφές

• χινόπωρος (ουδέτερο ιδιωματικό, δημοτική)

Συγγενικά

• χινοπωριάτικα
• χινοπωριάτικος

Δείτε επίσης

• Χινόπωρος (επώνυμο)

Μεταφράσεις

    χινόπωρο

→ δείτε τη λέξη φθινόπωρο