χινόπωρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	χινόπωρος	οι	χινόπωροι
γενική	του	χινόπωρου & χινοπώρου	των	χινόπωρων & χινοπώρων
αιτιατική	τον	χινόπωρο	τους	χινόπωρους & χινοπώρους
κλητική		χινόπωρε		χινόπωροι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

χινόπωρος αρσενικό

• (ιδιωματικό, δημώδες) μορφή του χινόπωρο, στο αρσενικό γένος

  ※  Χτυπάει τα παραθύρια μας του χινοπώρου η μέρα, / καθώς πετιέται σαν τη φλόγ’ απ’ του Υμηττού την κόψη, / μετωρισμένη στα φτερά γαλατερής ομίχλης! (Κώστας Βάρναλης, ποίημα «Χινόπωρος», διαθέσιμο στον ιστότοπο: greek-language.gr· πρόσβαση: 2020-12-05)

  ※  χειμώνας κι ο χινόπωρος, μαζί τρώνε και πίν’ε / καλέσαν και την άνοιξη κι αυτή δε μπιγιρντάει (δημώδες ρουμελιώτικο άσμα «Χειμώνας κι ο χινόπωρος», διαθέσιμο στον ιστότοπο της Δόμνας Σαμίου· πρόσβαση: 2020-12-05)

Συγγενικά

• Χινόπωρος (επώνυμο)