χάλαρο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	χάλαρο	τα	χάλαρα
γενική	του	χάλαρου	των	χάλαρων
αιτιατική	το	χάλαρο	τα	χάλαρα
κλητική		χάλαρο		χάλαρα
Κατηγορία όπως «σίδερο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χάλαρο < άγνωστης ετυμολογίας ^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈxa.la.ɾo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : χά‐λα‐ρο

τονικό παρώνυμο: χαλαρό

Ουσιαστικό

χάλαρο ουδέτερο (δημοτική)

1. χάλασμα, ερείπιο
2. (στον πληθυντικό) → δείτε τη λέξη χάλαρα
   1. πετρώδεις τόποι, γκρεμός)

      ※  με τα λογής τα μάρμαρα τα μυριοπλουσμένα, φερτά από τη Προκοπόνησο κι από τη Βιθυνία, τα χάλαρα της Κάρυστος, τα παριανά λιθάρια. Κι εγώ ο Πορφυρογέννητος, τρανότερος απ΄ όλους.

   Κωστής Παλαμάς, Η φλογέρα του Βασιλιά «Λόγος Πρώτος 100, 5-8»

   1. μεγάλα χαλίκια που αποβράζει η θάλλασα

      ※  Μονάχα ἡ πρύμη του καὶ κείνη ξεσκλισμένη, κρατιότανε σὲ δυὸ χάλαρα. Καὶ γύρωθέ της πικρὴ νεκροπομπὴ ἄλλα ξύλα σκορπισμένα, κουπιὰ καὶ ἄρμενα

      Ανδρέας Καρκαβίτσας, Λόγια της Πλώρης «Ναυάγια»

Μεταφράσεις

    χάλαρο

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .