φρενόπληκτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	φρενόπληκτος	τὸ	φρενόπληκτον
γενική	τοῦ/τῆς	φρενοπλήκτου	τοῦ	φρενοπλήκτου
δοτική	τῷ/τῇ	φρενοπλήκτῳ	τῷ	φρενοπλήκτῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	φρενόπληκτον	τὸ	φρενόπληκτον
κλητική ὦ!		φρενόπληκτε		φρενόπληκτον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	φρενόπληκτοι	τὰ	φρενόπληκτᾰ
γενική	τῶν	φρενοπλήκτων	τῶν	φρενοπλήκτων
δοτική	τοῖς/ταῖς	φρενοπλήκτοις	τοῖς	φρενοπλήκτοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	φρενοπλήκτους	τὰ	φρενόπληκτᾰ
κλητική ὦ!		φρενόπληκτοι		φρενόπληκτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	φρενοπλήκτω	τὼ	φρενοπλήκτω
γεν-δοτ	τοῖν	φρενοπλήκτοιν	τοῖν	φρενοπλήκτοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

φρενόπληκτος < (φρήν) φρεν- + -ό- + -πληκτος (πλήττω / πλήσσω)

Επίθετο

φρενόπληκτος, -ος, -ον

• που έχει πληγεί στο μυαλό, που είναι παράφρων

Πηγές

• φρενόπληκτος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• φρενόπληκτος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.