υποταγματάρχης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	υποταγματάρχης	οι	υποταγματάρχες
γενική	του	υποταγματάρχη	των	υποταγματαρχών
αιτιατική	τον	υποταγματάρχη	τους	υποταγματάρχες
κλητική		υποταγματάρχη		υποταγματάρχες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υποταγματάρχης < υπό + ταγματάρχης < υπο- + ταγματ- + -άρχης

Ουσιαστικό

υποταγματάρχης αρσενικό

• (στρατιωτικός βαθμός, παρωχημένο) ιστορικός βαθμός αξιωματικού του ελληνικού στρατού ξηράς ανώτερος αυτού του επιλοχαγού και κατώτερος εκείνου του ταγματάρχη. Ο βαθμός αυτός ήταν ενεργός κατά τα έτη 1829 - 1863.

Δείτε επίσης

• ταγματάρχης (↑ανώτερος)
• επιλοχαγός (↓κατώτερος)
• λοχαγός
• πρωθυπολοχαγός
• υπολοχαγός
• ανθυπολοχαγός

Μεταφράσεις

    υποταγματάρχης

αγγλικά : lieutenant major (en)