τροπωτήρα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	τροπωτήρα	οι	τροπωτήρες
γενική	της	τροπωτήρας	των	τροπωτήρων
αιτιατική	την	τροπωτήρα	τις	τροπωτήρες
κλητική		τροπωτήρα		τροπωτήρες
Κατηγορία όπως «ελπίδα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τροπωτήρα < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική τροπωτήρ (αρσενικό) από την αιτιατική ενικού «τὸν τροπωτῆρα» με μεταπλασμό σε θηλυκό. → δείτε και τη λέξη τροπός

Προφορά

ΔΦΑ : /τɾo.poˈti.ɾa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τρο‐πω‐τή‐ρα

Ουσιαστικό

τροπωτήρα θηλυκό

• (ναυτικός όρος) ιμάντας ή σκοινί που συγκρατεί το κουπί στον σκαλμό

Συγγενικά

• τροπώνω

Μεταφράσεις

    τροπωτήρα

Πηγές

• τροπωτήρα σελ.7308 - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)
• ὁ τροπωτήρ, ἡ τροπωτῆρα - σελ. 47 - Λεωνίδας Παλάσκας, Αλέξανδρος Κουμελάς, Φίλιππος Ιωάννου, Ονοματολόγιον ναυτικόν. Εν Αθήναις: Εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, 1884 [Εισαγωγή, υπογεγραμμένη το 1858] @anemi