τριτημόριο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	τριτημόριο	τα	τριτημόρια
γενική	του	τριτημορίου & τριτημόριου	των	τριτημορίων
αιτιατική	το	τριτημόριο	τα	τριτημόρια
κλητική		τριτημόριο		τριτημόρια
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τριτημόριο < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική τριτημόριον < (τρίτος) τριτη- + μόριον

Προφορά

ΔΦΑ : /tɾi.tiˈmo.ɾi.o/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τρι‐τη‐μό‐ρι‐ο

Ουσιαστικό

τριτημόριο ουδέτερο

• το ένα από τα τρία μέρη διαιρεμένου συνόλου-όλου

  ※  ο βενετός βάϊλος ανέδειξε έξι νέους κυρίους του νησιού, δύο για κάθε τριτημόριο, εγκαινιάζοντας, έτσι, την έμμεση, αλλά ουσιαστική κυριαρχία της Βενετίας στο χώρο (Αναστασία Παπαδία-Λάλα, Ο Θεσμός των αστικών κοινοτήτων στον ελληνικό χώρο κατά την περίοδο της Βενετοκρατίας (13ος-18ος αι.): μία συνθετική προσέγγιση, Ελληνικόν Ινστιτούτον της Βενετίας, 2004, σελ. 192)

Συγγενικά

• τριτημόριος

→ και δείτε τις λέξεις τρίτος και μόριο

Μεταφράσεις

    τριτημόριο