τρικέρατος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	τρικέρατος	η	τρικέρατη	το	τρικέρατο
γενική	του	τρικέρατου	της	τρικέρατης	του	τρικέρατου
αιτιατική	τον	τρικέρατο	την	τρικέρατη	το	τρικέρατο
κλητική		τρικέρατε		τρικέρατη		τρικέρατο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	τρικέρατοι	οι	τρικέρατες	τα	τρικέρατα
γενική	των	τρικέρατων	των	τρικέρατων	των	τρικέρατων
αιτιατική	τους	τρικέρατους	τις	τρικέρατες	τα	τρικέρατα
κλητική		τρικέρατοι		τρικέρατες		τρικέρατα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

τρικέρατος < μεσαιωνική ελληνική τρικέρατος.

Προφορά

ΔΦΑ : /tɾiˈce.ɾa.tos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τρι‐κέ‐ρα‐τος

Επίθετο

τρικέρατος, -η, -ο

• αυτός που έχει τρία κέρατα

Μεταφράσεις

    τρικέρατος

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
• τρικέρατος - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

τρικέρατος < τρι- + -κέρατος < κέρας

Ουσιαστικό

τρικέρατος, -ος, -ον

• τρικέρατος

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .