τραπέζιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	τραπέζιον	τὰ	τραπέζιᾰ
γενική	τοῦ	τραπεζίου	τῶν	τραπεζίων
δοτική	τῷ	τραπεζίῳ	τοῖς	τραπεζίοις
αιτιατική	τὸ	τραπέζιον	τὰ	τραπέζιᾰ
κλητική ὦ!		τραπέζιον		τραπέζιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τραπεζίω
γεν-δοτ	τοῖν		τραπεζίοιν
2η κλίση, ομάδα «πρόσωπον» Κατηγορία όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τραπέζιον < τράπεζ(α) + υποκοριστικό επίθημα -ιον < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *kʷtur-ped-ih₂- (που έχει τέσσερα πόδια)

Ουσιαστικό

τραπέζιον ουδέτερο

1. (έπιπλο) υποκοριστικό του τράπεζα, τραπεζάκι
2. (οικονομία) το τραπέζι πάνω στο οποίο ο αργυραμοιβός συναλλάσσεται
3. (γεωμετρία) τραπέζιο

Πηγές

• «τραπέζιον» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «τραπέζιον» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.