τραπέζιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	τραπέζιον	τραπεζίω	τραπέζια
Γενική	τραπεζίου	τραπεζίοιν	τραπεζίων
Δοτική	τραπεζίῳ	τραπεζίοιν	τραπεζίοις
Αιτιατική	τραπέζιον	τραπεζίω	τραπέζια
Κλητική	τραπέζιον	τραπεζίω	τραπέζια

Ετυμολογία

τραπέζιον: υποκοριστικό του τράπεζα < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *kʷtur-ped-ih₂- (που έχει τέσσερα πόδια)

Ουσιαστικό

τραπέζιον ουδέτερο

1. υποκοριστικό του τράπεζα, τραπεζάκι
2. (οικονομία) το τραπέζι πάνω στο οποίο ο αργυραμοιβός συναλλάσσεται
3. (μαθηματικά) τραπέζιο