τουρκομαθής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	τουρκομαθής	η	τουρκομαθής	το	τουρκομαθές
γενική	του	τουρκομαθούς*	της	τουρκομαθούς	του	τουρκομαθούς
αιτιατική	τον	τουρκομαθή	την	τουρκομαθή	το	τουρκομαθές
κλητική		τουρκομαθή(ς)		τουρκομαθής		τουρκομαθές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	τουρκομαθείς	οι	τουρκομαθείς	τα	τουρκομαθή
γενική	των	τουρκομαθών	των	τουρκομαθών	των	τουρκομαθών
αιτιατική	τους	τουρκομαθείς	τις	τουρκομαθείς	τα	τουρκομαθή
κλητική		τουρκομαθείς		τουρκομαθείς		τουρκομαθή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

τουρκομαθής < τουρκο- + -μαθής (< θέμα μαθ- του ρήματος μαθαίνω)

Η λέξη μαρτυρείται από το 1845

Επίθετο

τουρκομαθής, -ής, -ές

• που γνωρίζει την τουρκική γλώσσα
• που έχει γνώση της τουρκικής κουλτούρας

Σημειώσεις

Η λέξη απαντά και ως ουσιαστικό με την ίδια έννοια

ζητείται τουρκομαθής για θέση στο εξωτερικό

Συγγενικά

• τουρκομάθεια

Μεταφράσεις

    τουρκομαθής