σύμπτυξις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σύμπτυξῐς	αἱ	συμπτύξεις
γενική	τῆς	συμπτύξεως	τῶν	συμπτύξεων
δοτική	τῇ	συμπτύξει	ταῖς	συμπτύξεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	σύμπτυξῐν	τὰς	συμπτύξεις
κλητική ὦ!		σύμπτυξῐ		συμπτύξεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συμπτύξει
γεν-δοτ	τοῖν		συμπτυξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύμπτυξις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική συμπτύσσω, συμπτυχ- + -σις > -ξις. Μορφολογικά αναλύεται σε σύμ- + πτύξις.

Ουσιαστικό

σύμπτυξις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• δίπλωμα, κλείσιμο, σύμπτυξη

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις συμπτύσσω, σύν, πτύσσω, πτύξ και πτυχή

Πηγές

• σύμπτυξις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.