σύμπηξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σύμπηξη	οι	συμπήξεις
γενική	της	σύμπηξης*	των	συμπήξεων
αιτιατική	τη	σύμπηξη	τις	συμπήξεις
κλητική		σύμπηξη		συμπήξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συμπήξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύμπηξη < αρχαία ελληνική σύμπηξις < συμπήγνυμι < σύν + πήγνυμι

Ουσιαστικό

σύμπηξη θηλυκό

• από κοινού δημιουργία, κοινή ενέργεια δύο ή περισσότερων μερών που οδηγεί στη δημιουργία σταθερών δεσμών μεταξύ τους

  ※  Ο Ρήγας απέκλειε εκ προοιμίου τη σύμπηξη ομοσπονδίας μικρών κρατών. Η Ελληνική Δημοκρατία έπρεπε να είναι ενιαία και αδιαίρετη, συγκροτούμενη από μικρά έθνη στα οποία θα καλλιεργείτο, επιμελώς ως αρραγής κοινωνικός ιστός, το συναίσθημα της δημοκρατικής αρετής (Κ. Παναγόπουλος, ‎Κ. Κριμίζης, Digesta OnLine Law Review, 2014 [1])

Μεταφράσεις

    σύμπηξη