συμπόσιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	συμπόσιον	τὰ	συμπόσιᾰ
γενική	τοῦ	συμποσίου	τῶν	συμποσίων
δοτική	τῷ	συμποσίῳ	τοῖς	συμποσίοις
αιτιατική	τὸ	συμπόσιον	τὰ	συμπόσιᾰ
κλητική ὦ!		συμπόσιον		συμπόσιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συμποσίω
γεν-δοτ	τοῖν		συμποσίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμπόσιον < σύν + πόσις (< πίνω)

Ουσιαστικό

συμπόσιον ουδέτερο

• συμπόσιο (συνάντηση σε κάποιο σπίτι που περιλάμβανε συχνά, εκτός από το φαγητό και την οινοποσία, ψυχαγωγικά θεάματα και συζήτηση για κάποιο φιλοσοφικό θέμα)