συμποσίαρχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	συμποσίαρχος	οι	συμποσίαρχοι
γενική	του	συμποσίαρχου & συμποσιάρχου	των	συμποσίαρχων & συμποσιάρχων
αιτιατική	τον	συμποσίαρχο	τους	συμποσίαρχους & συμποσιάρχους
κλητική		συμποσίαρχε		συμποσίαρχοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμποσίαρχος < αρχαία ελληνική συμποσίαρχος < συμπόσιον + ἄρχω

Ουσιαστικό

συμποσίαρχος αρσενικό

• (στην αρχαιότητα) ο επικεφαλής και υπεύθυνος οργάνωσης συμποσίου

Άλλες μορφές

• συμποσιάρχης

Μεταφράσεις

    συμποσίαρχος