συμπλοιοκτησία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συμπλοιοκτησία	οι	συμπλοιοκτησίες
γενική	της	συμπλοιοκτησίας	των	συμπλοιοκτησιών
αιτιατική	τη	συμπλοιοκτησία	τις	συμπλοιοκτησίες
κλητική		συμπλοιοκτησία		συμπλοιοκτησίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμπλοιοκτησία < (συν) συμ- + πλοιοκτησία ή < συμπλοιοκτή(της) + -σία, μορφολογικά αναλύεται συμ- + πλοί(ο) + -ο- + -κτησία

Ουσιαστικό

συμπλοιοκτησία θηλυκό

• (ναυτικός όρος, νομικός όρος) η από κοινού κυριότητα και εκμετάλλευση πλοίου από δύο ή περισσότερους συμπλοιοκτήτες

  ⮡  στην συμπλοιοκτησία έκαστος συμπλοιοκτήτης ευθύνεται κατά λόγον της μερίδας του επί του πλοίου

Συγγενικά

• πλοιοκτησία
• συμπλοιοκτήτης

→ και δείτε τη λέξη πλοίο

Μεταφράσεις

    συμπλοιοκτησία