συμμαθητεία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συμμαθητεία	οι	συμμαθητείες
γενική	της	συμμαθητείας	των	συμμαθητειών
αιτιατική	τη	συμμαθητεία	τις	συμμαθητείες
κλητική		συμμαθητεία		συμμαθητείες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμμαθητεία < μεσαιωνική ελληνική συμμαθητεία < συμμαθητεύομαι < αρχαία ελληνική συμμαθητής < μαθητής < μανθάνω

Ουσιαστικό

συμμαθητεία θηλυκό

1. (λόγιο, σπάνιο) το να είναι κάποιος συμμαθητής, η ιδιότητα του συμμαθητή
2. (λόγιο, σπάνιο) η χρονική περίοδος που κάποιοι είναι συμμαθητές

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις συμμαθητής, μαθητής και μαθαίνω

Μεταφράσεις

    συμμαθητεία

Πηγές

• συμμαθητεία - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)