στρατηλάτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	στρατηλάτης	οι	στρατηλάτες
γενική	του	στρατηλάτη	των	στρατηλατών
αιτιατική	τον	στρατηλάτη	τους	στρατηλάτες
κλητική		στρατηλάτη		στρατηλάτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στρατηλάτης < στρατ(ός) + -ηλάτης < ἐλαύνω

Ουσιαστικό

στρατηλάτης αρσενικό

• αυτός που ηγείται στρατεύματος, ο διοικητής, ο αρχηγός στρατεύματος

Μεταφράσεις

    στρατηλάτης

γαλλικά : chef (fr) de guerre (fr) γερμανικά : Heerführer (de)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• στρατηλάτης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• στρατηλάτης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.