στουμπίζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

στουμπίζω < στούμπος + -ίζω < (όψιμη) μεσαιωνική ελληνική στοῦμπος / στόμπος < σλαβικής προέλευσης stonpa < πρωτοσλαβική *stǫpa (είδος γουδιού ή μύλου) < πρωτογερμανική *stampōną (πιέζω, συμπιέζω) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *stembʰ- (ποδοπατώ)

Προφορά

ΔΦΑ : /stumˈbi.zo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : στου‐μπί‐ζω

Ρήμα

στουμπίζω (παθητική φωνή: στουμπίζομαι)

1. (λαϊκότροπο) κοπανώ κάτι με γουδί μέχρι να τριφτεί ή να γίνει αλοιφή
2. (λαϊκότροπο, κατ’ επέκταση) χτυπώ, μωλωπίζω

Άλλες μορφές

• στουμπάω / στουμπώ
• στουμπώνω

Συγγενικά

• αστούμπιστος / αστούμπητος / αστούμπιχτος
• σκορδοστούμπι
• στούμπισμα / στούμπημα
• στουμπισμένος / στουμπηγμένος / στουμπημένος
• στουμπιστά
• στουμπιστός
• → δείτε τη λέξη στούμπος

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	στουμπίζω	στούμπιζα	θα στουμπίζω	να στουμπίζω		στουμπίζοντας
β' ενικ.	στουμπίζεις	στούμπιζες	θα στουμπίζεις	να στουμπίζεις	στούμπιζε
γ' ενικ.	στουμπίζει	στούμπιζε	θα στουμπίζει	να στουμπίζει
α' πληθ.	στουμπίζουμε	στουμπίζαμε	θα στουμπίζουμε	να στουμπίζουμε
β' πληθ.	στουμπίζετε	στουμπίζατε	θα στουμπίζετε	να στουμπίζετε	στουμπίζετε
γ' πληθ.	στουμπίζουν(ε)	στούμπιζαν στουμπίζαν(ε)	θα στουμπίζουν(ε)	να στουμπίζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		στούμπισα	θα στουμπίσω	να στουμπίσω		στουμπίσει
β' ενικ.		στούμπισες	θα στουμπίσεις	να στουμπίσεις	στούμπισε
γ' ενικ.		στούμπισε	θα στουμπίσει	να στουμπίσει
α' πληθ.		στουμπίσαμε	θα στουμπίσουμε	να στουμπίσουμε
β' πληθ.		στουμπίσατε	θα στουμπίσετε	να στουμπίσετε	στουμπίστε
γ' πληθ.		στούμπισαν στουμπίσαν(ε)	θα στουμπίσουν(ε)	να στουμπίσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω στουμπίσει	είχα στουμπίσει	θα έχω στουμπίσει	να έχω στουμπίσει
β' ενικ.	έχεις στουμπίσει	είχες στουμπίσει	θα έχεις στουμπίσει	να έχεις στουμπίσει
γ' ενικ.	έχει στουμπίσει	είχε στουμπίσει	θα έχει στουμπίσει	να έχει στουμπίσει
α' πληθ.	έχουμε στουμπίσει	είχαμε στουμπίσει	θα έχουμε στουμπίσει	να έχουμε στουμπίσει
β' πληθ.	έχετε στουμπίσει	είχατε στουμπίσει	θα έχετε στουμπίσει	να έχετε στουμπίσει
γ' πληθ.	έχουν στουμπίσει	είχαν στουμπίσει	θα έχουν στουμπίσει	να έχουν στουμπίσει

Μεταφράσεις

    στουμπίζω

Πηγές

• στουμπίζω - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• στουμπίζω - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• στουμπίζω - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)
• στούμπος - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. 
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998), λήμμα: στούμπος