στηθούρι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	στηθούρι	τα	στηθούρια
γενική	του	στηθουριού	των	στηθουριών
αιτιατική	το	στηθούρι	τα	στηθούρια
κλητική		στηθούρι		στηθούρια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στηθούρι < στήθ(ος) + -ούρι

Ουσιαστικό

στηθούρι ουδέτερο

• (λαϊκό, ανατομία) η σάρκα ζώων (κυρίως πτηνών) στην περιοχή του στέρνου

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη στήθος

Μεταφράσεις

    στηθούρι

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)
• στηθούρι - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας