σπουδαρχία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σπουδαρχία	οι	σπουδαρχίες
γενική	της	σπουδαρχίας	των	σπουδαρχιών
αιτιατική	τη	σπουδαρχία	τις	σπουδαρχίες
κλητική		σπουδαρχία		σπουδαρχίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σπουδαρχία < ελληνιστική κοινή σπουδαρχία < αρχαία ελληνική σπουδάρχης < σπουδή + ἄρχω

Ουσιαστικό

σπουδαρχία θηλυκό

• (αρχαιοπρεπές) η ιδιότητα ή η συμπεριφορά του σπουδάρχη

Συνώνυμα

• θεσιθηρία

Μεταφράσεις

    σπουδαρχία