σπάρτινος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	σπάρτινος	η	σπάρτινη	το	σπάρτινο
γενική	του	σπάρτινου	της	σπάρτινης	του	σπάρτινου
αιτιατική	τον	σπάρτινο	τη	σπάρτινη	το	σπάρτινο
κλητική		σπάρτινε		σπάρτινη		σπάρτινο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	σπάρτινοι	οι	σπάρτινες	τα	σπάρτινα
γενική	των	σπάρτινων	των	σπάρτινων	των	σπάρτινων
αιτιατική	τους	σπάρτινους	τις	σπάρτινες	τα	σπάρτινα
κλητική		σπάρτινοι		σπάρτινες		σπάρτινα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

σπάρτινος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική σπάρτινος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈspaɾ.ti.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σπάρ‐τι‐νος

Επίθετο

σπάρτινος, -η, -ο

• που έχει φτιαχτεί (πλεχτεί) από σπαρτά

Μεταφράσεις

    σπάρτινος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• σπάρτινος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σπάρτινος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.