σκληρόθριξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	*σκληρόθρῐχ- σκληρότρῐχ-
ονομαστική	ὁ/ἡ	σκληρόθριξ	οἱ/αἱ	σκληρότριχες
γενική	τοῦ/τῆς	σκληρότριχος	τῶν	σκληροτρίχων
δοτική	τῷ/τῇ	σκληρότριχῐ	τοῖς/ταῖς	σκληρότριξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	σκληρότριχᾰ	τοὺς/τὰς	σκληρότριχᾰς
κλητική ὦ!		σκληρόθριξ		σκληρότριχες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σκληρότριχε
γεν-δοτ	τοῖν		σκληροτρίχοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνυξ' όπως «ὄνυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκληρόθριξ < σκληρ(ός) + -ό- + -θριξ

Ουσιαστικό

σκληρόθριξ αρσενικό ή θηλυκό, σε επιθετική λειτουργία

• που έχει σκληρές τρίχες / σκληρό τρίχωμα, ο σκληρότριχος

  ※  οἱ μὲν γὰρ Σκύθαι μαλακότριχες, τὰ δὲ πρόβατα τὰ Σαυροματικὰ σκληρότριχα

  Οι μεν γαρ Σκύθες έχουν μαλακά μαλλιά, τα δε πρόβατα τα Σαυροματικά είναι σκληρότριχα (Αριστοτέλης 384 π.Χ. - 322 π.Χ., Περί ζώων γενέσεως/5, 407 π.Χ., στ. 783a)

Πηγές

• σκληρόθριξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.