σκληρόθριξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	σκληροθρῐχ- σκληροτρῐχ-
ονομαστική	ὁ/ἡ	σκληρόθριξ	οἱ/αἱ	σκληρότριχες
γενική	τοῦ/τῆς	σκληρότριχος	τῶν	σκληροτρίχων
δοτική	τῷ/τῇ	σκληρότριχῐ	τοῖς/ταῖς	σκληρότριξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	σκληρότριχᾰ	τοὺς/τὰς	σκληρότριχᾰς
κλητική ὦ!		σκληρόθριξ		σκληρότριχες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σκληρότριχε
γεν-δοτ	τοῖν		σκληροτρίχοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνυξ' όπως «ὄνυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκληρόθριξ < σκληρό- + -θριξ

Ουσιαστικό

σκληρόθριξ, -τριχος αρσενικό ή θηλυκό (σε επιθετική λειτουργία)

• που έχει σκληρές τρίχες / σκληρό τρίχωμα, ο σκληρότριχος

  ※  4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοτέλης, Περὶ ζῴων γενέσεως, 783a 14

  οἱ μὲν γὰρ Σκύθαι μαλακότριχες, τὰ δὲ πρόβατα τὰ Σαυροματικὰ σκληρότριχα

  Οι μεν γαρ Σκύθες έχουν μαλακά μαλλιά, τα δε πρόβατα τα Σαυροματικά είναι σκληρότριχα

Πηγές

• σκληρόθριξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.