σεντούκι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	σεντούκι	τα	σεντούκια
γενική	του	σεντουκιού	των	σεντουκιών
αιτιατική	το	σεντούκι	τα	σεντούκια
κλητική		σεντούκι		σεντούκια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σεντούκι < μεσαιωνική ελληνική σεντούκιν < αραβική صُنْدُوْق (ʂundūq, κουτί) (βλέπε και τουρκικό sandık, σερβοκροατικό sanduk) < αρχαία ελληνική συνθήκη (αντιδάνειο)

Ουσιαστικό

σεντούκι ουδέτερο

1. ξύλινο μπαούλο

   σεντούκι θησαυρού

Σύνθετα

• νεκροσέντουκο

Μεταφράσεις

    σεντούκι

αγγλικά : chest (en), χρημάτων και πολύτιμων αντικειμένων: cache (en) γαλλικά : coffre (fr) τουρκικά : sandık (tr)