πύρωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πύρωσῐς	αἱ	πυρώσεις
γενική	τῆς	πυρώσεως	τῶν	πυρώσεων
δοτική	τῇ	πυρώσει	ταῖς	πυρώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	πύρωσῐν	τὰς	πυρώσεις
κλητική ὦ!		πύρωσῐ		πυρώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πυρώσει
γεν-δοτ	τοῖν		πυρωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πύρωσις < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πύρωσις, -εως θηλυκό

1. → ζητούμενο λήμμα
2. πύρωση

   ※  4ος/3ος πκε αιώνας ⌘ Θεόφραστος, De lapidibus, Fragment 2 Chapter 2 (2.2), @scaife.perseus

   Κατὰ δὴ τὴν πύρωσιν οἱ μὲν τήκονται καὶ ῥέουσιν ὥσπερ οἱ μεταλλευτοί. ῥεῖ γὰρ ἅμα τῷ ἀργύρῳ καὶ τῷ χαλκῷ καὶ σιδήρῳ καὶ ἡ λίθος ἡ ἐκ τούτων, εἴτʼ οὖν διὰ τὴν ὑγρότητα τῶν ἐνυπαρχόντων εἴτε καὶ διʼ αὐτούς. ὡσαύτως δὲ καὶ οἱ πυρομάχοι καὶ οἱ μυλίαι ῥέουσιν οἷς ἐπιτιθέασιν οἱ καίοντες.

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• πύρωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.