πυρομάντης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πυρομάντης	οι	πυρομάντες
γενική	του	πυρομάντη	των	πυρομαντών
αιτιατική	τον	πυρομάντη	τους	πυρομάντες
κλητική		πυρομάντη		πυρομάντες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πυρομάντης < ελληνιστική κοινή πυρόμαντις + -ης < αρχαία ελληνική πῦρ + μάντις

Ουσιαστικό

πυρομάντης αρσενικό (θηλυκό: πυρομάντισσα & πυρομάντις)

• (λαογραφία) κάποιος που ασκεί πυρομαντεία

Συγγενικά

• εμπυρομαντεία
• πυρομαντεία
• πυρομάντις
• πυρομάντισσα

Μεταφράσεις

    πυρομάντης

Πηγές

• πυρομάντης - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• πυρομάντης - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)