πταῖσμα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	πταῖσμᾰ	τὰ	πταίσμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	πταίσμᾰτος	τῶν	πταισμᾰ́των
δοτική	τῷ	πταίσμᾰτῐ	τοῖς	πταίσμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	πταῖσμᾰ	τὰ	πταίσμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		πταῖσμᾰ		πταίσμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πταίσμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		πταισμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κτῆμα' όπως «κτῆμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πταῖσμα < πταίω → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πταῖσμα ουδέτερο

1. σκόνταμμα, παραπάτημα
2. λάθος
3. αποτυχία, συντριβή

Σύνθετα

• ἐπίπταισμα
• παράπταισμα (παράπαισμα)
• πρόπταισμα
• πρόσπταισμα

Πηγές

• πταῖσμα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πταῖσμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.