πρόπους

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	πρόπους	οἱ	πρόποδες
γενική	τοῦ	πρόποδος	τῶν	προπόδων
δοτική	τῷ	πρόποδῐ	τοῖς	πρόποσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	πρόποδᾰ	τοὺς	πρόποδᾰς
κλητική ὦ!		πρόπους		πρόποδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πρόποδε
γεν-δοτ	τοῖν		προπόδοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πρόπους' όπως «πρόπους» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρόπους < πρό- + πούς

Ουσιαστικό

πρόπους αρσενικό

1. που έχει μεγάλα πόδια
2. (αστρονομία) αστέρας → δείτε τη λέξη Πρόπους στα «πόδια» του αστερισμού των Διδύμων
3. υπώρεια, πρόποδες
4. (ναυτικός όρος) η βάση του ιστίου

Πηγές

• πρόπους - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πρόπους - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.