προχείριση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	προχείριση	οι	προχειρίσεις
γενική	της	προχείρισης*	των	προχειρίσεων
αιτιατική	την	προχείριση	τις	προχειρίσεις
κλητική		προχείριση		προχειρίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, προχειρίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προχείριση < ελληνιστική κοινή προχείρισις < αρχαία ελληνική προχειρίζω < πρό + χείρ

Ουσιαστικό

προχείριση θηλυκό

• (θρησκεία, κυριολεκτικά, μεταφορικά) η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του προχειρίζω

Άλλες μορφές

• (σπάνιο) προχείρηση

Μεταφράσεις

    προχείριση