προλύτης
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | προλύτης | οι | προλύτες |
| γενική | του | προλύτη | των | προλυτών |
| αιτιατική | τον | προλύτη | τους | προλύτες |
| κλητική | προλύτη | προλύτες | ||
| Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- προλύτης < ελληνιστική κοινή προλύται[1] < προλύω < αρχαία ελληνική πρό + λύω
Ουσιαστικό
επεξεργασία
προλύτης αρσενικό
- (ιστορία) σπουδαστής νομικής σχολής στο πέμπτο έτος, λίγο πριν την αποφοίτηση (στη βυζαντινή περίοδο)
- (παρωχημένο, εκπαίδευση) πανεπιστημιακός τίτλος νομικής σχολής σε πτυχιούχους με βαθμό σχεδόν καλώς
Μεταφράσεις
επεξεργασία
προλύτης
|
|
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ προλύται - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.