προίκιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	προίκιση	οι	προικίσεις
γενική	της	προίκισης*	των	προικίσεων
αιτιατική	την	προίκιση	τις	προικίσεις
κλητική		προίκιση		προικίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, προικίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προίκιση < προικίζω + -μα

Ουσιαστικό

προίκιση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του προικίζω

Άλλες μορφές

• προίκισμα

Μεταφράσεις

    προίκιση