πολωτής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πολωτής	οι	πολωτές
γενική	του	πολωτή	των	πολωτών
αιτιατική	τον	πολωτή	τους	πολωτές
κλητική		πολωτή		πολωτές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πολωτής < πολώνω + -τής

Ουσιαστικό

πολωτής αρσενικό

1. (λόγιο, σπάνιο) κάποιος που συμβάλλει στην πόλωση
2. (φυσική) κατασκευή ή διάταξη που συμβάλλει στην πόλωση ή τη λήψη πολωμένου φωτός

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις πολώνω και πόλος

Μεταφράσεις

    πολωτής