περιεργία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	περιεργίᾱ	αἱ	περιεργίαι
γενική	τῆς	περιεργίᾱς	τῶν	περιεργιῶν
δοτική	τῇ	περιεργίᾳ	ταῖς	περιεργίαις
αιτιατική	τὴν	περιεργίᾱν	τὰς	περιεργίᾱς
κλητική ὦ!		περιεργίᾱ		περιεργίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		περιεργίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		περιεργίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

περιεργία < περι- + αρχαία ελληνική ἔργον • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

περιεργία θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

1. ματαιότητα
2. υπερβολική ακρίβεια σε κάποια εκτέλεση ή κατασκευή
3. άχρηστη γνώση, ανώφελη
4. φιλοπραγμοσύνη, ασχολία με αλλότριες υποθέσεις
5. ταχυδακτυλουργία, θαυματοποιία

Άλλες γραφές

• περιεργεία

Πηγές

• περιεργία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• περιεργία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.