παρεξήγησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	παρεξήγησῐς	αἱ	παρεξηγήσεις
γενική	τῆς	παρεξηγήσεως	τῶν	παρεξηγήσεων
δοτική	τῇ	παρεξηγήσει	ταῖς	παρεξηγήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	παρεξήγησῐν	τὰς	παρεξηγήσεις
κλητική ὦ!		παρεξήγησῐ		παρεξηγήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παρεξηγήσει
γεν-δοτ	τοῖν		παρεξηγησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παρεξήγησις (ελληνιστική κοινή) < παρεξηγέομαι / παρεξηγοῦμαι, παρεξηγη- + -σις (-ησις). Μορφολογικά αναλύεται σε παρ- + αρχαία ελληνική ἐξήγησις → δείτε  μεσαιωνική ελληνική ἐξηγῶ < ἐξ- + αρχαία ελληνική ἡγέομαι.

Ουσιαστικό

παρεξήγησις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) παρεξήγηση

Συγγενικά

• παρεξήγημα
• → και δείτε τις λέξεις παρά, ἐξ και ἡγέομαι

Πηγές

• παρεξήγησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.