παρέμφασις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	παρέμφασῐς	αἱ	παρεμφάσεις
γενική	τῆς	παρεμφάσεως	τῶν	παρεμφάσεων
δοτική	τῇ	παρεμφάσει	ταῖς	παρεμφάσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	παρέμφασῐν	τὰς	παρεμφάσεις
κλητική ὦ!		παρέμφασῐ		παρεμφάσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παρεμφάσει
γεν-δοτ	τοῖν		παρεμφασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παρέμφασις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική παρεμφαίνω, παρ-εμ-φα- + -σις

Ουσιαστικό

παρέμφασις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή)
  1. παρέμφαση, υποδήλωση, η δήλωση σημασίας
  2. ψυχικό νόημα
  3. ένδειξη
  4. παρερμηνεία, διαστροφή έννοιας, ψευδής παράσταση

Συγγενικά

• παρεμφατικός

→ και δείτε τις λέξεις παραεμφαίνω, παρά και ἔμφασις

Πηγές

• παρέμφασις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .