ολοφυρμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ολοφυρμός	οι	ολοφυρμοί
γενική	του	ολοφυρμού	των	ολοφυρμών
αιτιατική	τον	ολοφυρμό	τους	ολοφυρμούς
κλητική		ολοφυρμέ		ολοφυρμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ολοφυρμός < αρχαία ελληνική ὀλοφυρμός < ὀλοφύρομαι < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *olbʰ- + -ύρομαι

Προφορά

ΔΦΑ : /o.lo.fiɾˈmos/

Ουσιαστικό

ολοφυρμός αρσενικό

• (λόγιο) οδυρμός, θρήνος, σπαραγμός

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ολοφύρομαι

Μεταφράσεις

    ολοφυρμός

αγγλικά : lamentation (en)