ὀλοφυρμός

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ὀλοφυρμός	οἱ	ὀλοφυρμοί
γενική	τοῦ	ὀλοφυρμοῦ	τῶν	ὀλοφυρμῶν
δοτική	τῷ	ὀλοφυρμῷ	τοῖς	ὀλοφυρμοῖς
αιτιατική	τὸν	ὀλοφυρμόν	τοὺς	ὀλοφυρμούς
κλητική ὦ!		ὀλοφυρμέ		ὀλοφυρμοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὀλοφυρμώ
γεν-δοτ	τοῖν		ὀλοφυρμοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὀλοφυρμός < ὀλοφύρομαι < ὅλος + φύρω

Ουσιαστικό

ὀλοφυρμός αρσενικό

• ολοφυρμός