νηχαλέος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό & θηλυκό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	νηχαλέος	ἡ	νηχαλέᾱ	τὸ	νηχαλέον
γενική	τοῦ/τῆς	νηχαλέου	τῆς	νηχαλέᾱς	τοῦ	νηχαλέου
δοτική	τῷ/τῇ	νηχαλέῳ	τῇ	νηχαλέᾳ	τῷ	νηχαλέῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	νηχαλέον	τὴν	νηχαλέᾱν	τὸ	νηχαλέον
κλητική ὦ!		νηχαλέε		νηχαλέᾱ		νηχαλέον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	νηχαλέοι	αἱ	νηχαλέαι	τὰ	νηχαλέᾰ
γενική	τῶν	νηχαλέων	τῶν	νηχαλέων	τῶν	νηχαλέων
δοτική	τοῖς/ταῖς	νηχαλέοις	ταῖς	νηχαλέαις	τοῖς	νηχαλέοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	νηχαλέους	τὰς	νηχαλέᾱς	τὰ	νηχαλέᾰ
κλητική ὦ!		νηχαλέοι		νηχαλέαι		νηχαλέᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	νηχαλέω	τὼ	νηχαλέᾱ	τὼ	νηχαλέω
γεν-δοτ	τοῖν	νηχαλέοιν	τοῖν	νηχαλέαιν	τοῖν	νηχαλέοιν
Ο τύπος του θηλυκού σε -ος, περισσότερο συνηθισμένος.
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'βέβαιος' όπως «βέβαιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

νηχαλέος < νήχ(ω) + -αλέος

Επίθετο

νηχαλέος, -α, -ον

• αυτός που κολυμπά, που πλέει

  ≈ συνώνυμα: νηκτός

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη νήχω

Πηγές

• νηχαλέος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.