ναυπηγεῖον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ναυπηγεῖον	τὰ	ναυπηγεῖᾰ
γενική	τοῦ	ναυπηγείου	τῶν	ναυπηγείων
δοτική	τῷ	ναυπηγείῳ	τοῖς	ναυπηγείοις
αιτιατική	τὸ	ναυπηγεῖον	τὰ	ναυπηγεῖᾰ
κλητική ὦ!		ναυπηγεῖον		ναυπηγεῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ναυπηγείω
γεν-δοτ	τοῖν		ναυπηγείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ναυπηγεῖον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ναυπηγ(ός) + -εῖον → δείτε ναῦς & το επίθετο πηγός

Ουσιαστικό

ναυπηγεῖον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• άλλη μορφή του ναυπήγιον

  ※  1ος↑ αιώνας ⌘ Διόδωρος Σικελιώτης, Βιβλιοθήκη Ἱστορική, 19, 58.4 @scaife.perseus

  ναυπηγεῖα δʼ ἀπέδειξε τρία μὲν κατὰ τὴν Φοινίκην, ἔν τε Τριπόλει καὶ Βύβλῳ καὶ Σιδῶνι, τέταρτον δὲ περὶ Κιλικίαν, κομιζομένης τῆς ὕλης ἐκ τοῦ Ταύρου.

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ναυπηγός, πήγνυμι και ναῦς

Πηγές

• ναυπηγεῖον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.