μονόγραμμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	μονόγραμμα	τα	μονογράμματα
γενική	του	μονογράμματος	των	μονογραμμάτων
αιτιατική	το	μονόγραμμα	τα	μονογράμματα
κλητική		μονόγραμμα		μονογράμματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μονόγραμμα (μαρτυρείται από το 1863) < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική monogramme < λατινική monogramma / monogrammum < μεσαιωνική ελληνική μονόγραμμον < ελληνιστική κοινή μονόγραμμος < αρχαία ελληνική μόνος + γράφω

Ουσιαστικό

μονόγραμμα ουδέτερο

• σύμπλεγμα (των αρχικών συνήθως ενός ονοματεπώνυμου) γραμμάτων

Μεταφράσεις

    μονόγραμμα

αγγλικά : monogram (en) γαλλικά : monogramme (fr)