μινιστέριο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	μινιστέριο	τα	μινιστέρια
γενική	του	μινιστερίου & μινιστέριου	των	μινιστερίων
αιτιατική	το	μινιστέριο	τα	μινιστέρια
κλητική		μινιστέριο		μινιστέρια
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μινιστέριο < καθαρεύουσα μινιστέριον < λατινική ministerium

Προφορά

ΔΦΑ : /mi.niˈste.ɾi.o/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μι‐νι‐στέ‐ρι‐ο

Ουσιαστικό

μινιστέριο ουδέτερο

• (παρωχημένο, πολιτική) το υπουργείο, όπως ονομαζόταν κατά τα πρώτα χρόνια ύπαρξης του ελληνικού κράτους

  ※  Ποιος θα πάρει το μινιστέριο, αυτό είναι όλο. Αυτό ήταν πάντα. Όταν ο Γκομπινώ επισκέφθηκε τον 19ο αιώνα την Ελλάδα έγραψε πως στην περίοδο των εκλογών η Ελλάδα μοιάζει σα να βρίσκεται σε κατάσταση εμφυλίου πολέμου.

  Ρακάς, Σαμσών (28 Αυγούστου 2018), Ποιος θα το πάρει το μινιστέριο;, 1-2.gr

  ※  Το Μινιστέριο Ναυτικών εξέδωσε νομοθετικά διατάγματα και κανονισμούς για τη ρύθμιση της ναυσιπλοΐας στα λιμάνια, τις ακτογραμμές και τις θάλασσες της επαναστατημένης Ελλάδας.

  Τρέξε επάνω εις τα κύματα της φοβεράς θαλάσσης, φυλλάδιο έκθεσης,, Ίδρυμα Ευγενίδου, 2021, σελ. 9

  ※  Η πρώτη αναφορά για το δώρο του Πάσχα γίνεται σ’ ένα έγγραφο που απευθύνουν προς το Μινιστέριο (Υπουργείο) της Οικονομίας οι εργάτες του Τυπογραφείου της Διοίκησης (Εφημερίδα της Κυβέρνησης θα λέγαμε σήμερα) την 1η Απριλίου 1822, μεσούσης της Ελληνικής Επανάστασης.

  Πάσχα: Το δώρο έχει τη δική του... αιωνόβια ιστορία (12 Απριλίου 2023), Μακεδονία

Μεταφράσεις

    μινιστέριο

→ δείτε τη λέξη υπουργείο

Πηγές

• «μινιστέριον» – ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .