μιαιφονία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μιαιφονίᾱ	αἱ	μιαιφονίαι
γενική	τῆς	μιαιφονίᾱς	τῶν	μιαιφονιῶν
δοτική	τῇ	μιαιφονίᾳ	ταῖς	μιαιφονίαις
αιτιατική	τὴν	μιαιφονίᾱν	τὰς	μιαιφονίᾱς
κλητική ὦ!		μιαιφονίᾱ		μιαιφονίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μιαιφονίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		μιαιφονίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μιαιφονία < μιαίνω + φόνος + -ία

Ουσιαστικό

μιαιφονία θηλυκό (μῐαιφονία)

1. μίανση που προέρχεται από φόνο που διαπράχθηκε
2. (κατ’ επέκταση) (μιαρός) φόνος

   Ὁ τρόπος σου δολιότητος γέμει, παράνομε Ἰούδα· νοσῶν γὰρ φιλαργυρίαν, ἐκέρδησας μισανθρωπίαν· εἰ γὰρ πλοῦτον ἠγάπας, τί τῷ περὶ πτωχείας διδάσκοντι ἐφοίτας; Εἰ δὲ καὶ ἐφίλεις, ἵνα τί ἐπώλεις τὸν ἀτίμητον, προδιδοὺς εἰς μιαιφονίαν. Φρῖξον, ἥλιε, στέναξον ἡ γῆ, καὶ κλονουμένη βόησον· Ἀνεξίκακε Κύριε, δόξα σοι. (Δοξαστικό του όρθρου της Μεγάλης Πέμπτης)

3. ενοχή για φόνο που διαπράχθηκε
4. αιμοδιψία

Συγγενικά

• μιαιφονέω
• μιαιφόνος
• → δείτε τις λέξεις μιαίνω και φόνος