μαρμίτα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μαρμίτα	οι	μαρμίτες
γενική	της	μαρμίτας		—
αιτιατική	τη	μαρμίτα	τις	μαρμίτες
κλητική		μαρμίτα		μαρμίτες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μαρμίτα < (άμεσο δάνειο) ιταλική marmitta < γαλλική marmite < παλαιά γαλλική marmite < marmotter (< marmonner < λατινική murmuro < murmur) + mite

μαρμίτα στη φωτιά

Ουσιαστικό

μαρμίτα θηλυκό

1. (κουζινικά) είδος μετάλλινου μαγειρικού σκεύους, η χύτρα, η κατσαρόλα
2. περίσσευμα φαγητού σε συσσίτιο

Μεταφράσεις

    μαρμίτα

αγγλικά : marmite (en) γαλλικά : marmite (fr)