μαθητάριο
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | μαθητάριι | τα | μαθητάριια |
| γενική | του | μαθηταριίου | των | μαθηταριίων |
| αιτιατική | το | μαθητάριι | τα | μαθητάριια |
| κλητική | μαθητάριι | μαθητάριια | ||
| Η κατάληξη του πληθυντικού -ια προφέρεται με συνίζηση. | ||||
| Κατηγορία όπως «μίλι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- μαθητάριο < καθαρεύουσα μαθητάριον. Μορφολογικά αναλύεται σε μαθητής + -άριο (μαρτυρείται από το 1782)[1]
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /ma.θiˈta.ɾi.o/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : μα‐θη‐τά‐ρι‐ο
Ουσιαστικό
επεξεργασία
μαθητάριο ουδέτερο
- (εκπαίδευση, μειωτικό) υποκοριστικό του μαθητής, το μαθητούδι
Συγγενικά
επεξεργασία
Μεταφράσεις
επεξεργασία
μαθητάριο
|
→ δείτε τη λέξη μαθητούδι |
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.
Πηγές
επεξεργασία
- «μαθητάριον» – ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
- μαθητάριο - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη. (συντομογραφίες)