μαθητάριον

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	μαθητάριον	τὰ	μαθητάρια
γενική	τοῦ	μαθηταρίου	τῶν	μαθηταρίων
δοτική	τῷ	μαθηταρίῳ	τοῖς	μαθηταρίοις
αιτιατική	τὸ	μαθητάριον	τὰ	μαθητάρια
κλητική ὦ!		μαθητάριον		μαθητάρια
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μαθητάριον < μαθητ(ής) + -άριον (μαρτυρείται από το 1782)

Προφορά

ΔΦΑ : /ma.θiˈta.ɾi.on/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μα‐θη‐τά‐ρι‐ον

Ουσιαστικό

μαθητάριον ουδέτερο

• (εκπαίδευση, μειωτικό) το μαθητάριο

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .