μέθεξις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μέθεξῐς	αἱ	μεθέξεις
γενική	τῆς	μεθέξεως	τῶν	μεθέξεων
δοτική	τῇ	μεθέξει	ταῖς	μεθέξεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	μέθεξῐν	τὰς	μεθέξεις
κλητική ὦ!		μέθεξῐ		μεθέξεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μεθέξει
γεν-δοτ	τοῖν		μεθεξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μέθεξις < μετέχω < (μετά) + θέμα του δασυνώμενου μέλλοντα ἕξω του ρήματος ἔχω). Μορφολογικά, μέθ- + ἕξις

Ουσιαστικό

μέθεξις θηλυκό

• η ψυχική συμμετοχή, η μέθεξη
• ※  τὰ μὲν εἴδη ταῦτα ὥσπερ παραδείγματα ἑστάναι ἐν τῇ φύσει, τὰ δὲ ἄλλα τούτοις ἐοικέναι καὶ εἶναι ὁμοιώματα, καὶ ἡ μέθεξις αὕτη τοῖς ἄλλοις γίγνεσθαι τῶν εἰδῶν οὐκ ἄλλη τις ἢ εἰκασθῆναι αὐτοῖς.  : οι μεν ιδέες υπάρχουν στη φύση σαν πλαίσια, τα δε άλλα μοιάζουν προς αυτές και είναι σαν ομοιώματά τους, και η μέθεξή τους με τις άλλες ιδέες έγκειται στην αφομοίωσή τους μέσα σε αυτές και τίποτα άλλο (Πλάτων, Παρμενίδης}}, 132)

Συγγενικά

• ἑξῆς και ἑξείης
• μετέχω

→ και δείτε τις λέξεις μετά και ἔχω

Πηγές

• μέθεξις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μέθεξις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.