μάμμη

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

μάμμη < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική μάμμη

Ουσιαστικό

μάμμη θηλυκό (στην παιδική γλώσσα)

1. (οικογένεια) η μητέρα
2. (οικογένεια) η γιαγιά

Άλλες μορφές

• μάμμα
• μάμμου

Κλιτικοί τύποι

• μάμμηδες (πληθυντικός)

Πηγές

• «μάμμη» -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μάμμη	αἱ	...?...αι
γενική	τῆς	μάμμης	τῶν	μαμμῶν
δοτική	τῇ	μάμμῃ	ταῖς	μάμμαις
αιτιατική	τὴν	μάμμην	τὰς	μάμμᾱς
κλητική ὦ!		μάμμη		...?...αι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μάμμᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		μάμμαιν
Δεν υπάρχουν πληροφορίες για την προσωδία του δίχρονου φωνήεντος στην παραλήγουσα. Δεν γνωρίζουμε πώς τονίζεται η ονομαστική πληθυντικού.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'γνώμη' όπως «γνώμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μάμμη < ηχομιμητική λέξη από τα φωνήματα του βρέφους

Ουσιαστικό

μάμμη θηλυκό (στην παιδική γλώσσα)

1. (οικογένεια) παιδική λέξη για τη μητέρα
2. ο μητρικός μαστός
3. (οικογένεια) η γιαγιά

   ≈ συνώνυμα: προμήτωρ

4. ηλικιωμένη γυναίκα

Άλλες μορφές

• μάμμα

Σύνθετα

• μαμμάκυθος (το μαμόθρεφτο αλλά και ο μωρός, ο ανόητος)

Εκφράσεις

• μαμμᾶν αἰτεῖν : ζητάει να φάει (το βρέφος)

Πηγές

• «μάμμη» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «μάμμη» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.