λεῖψις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	λεῖψῐς	αἱ	λείψεις
γενική	τῆς	λείψεως	τῶν	λείψεων
δοτική	τῇ	λείψει	ταῖς	λείψεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	λεῖψῐν	τὰς	λείψεις
κλητική ὦ!		λεῖψῐ		λείψεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λείψει
γεν-δοτ	τοῖν		λειψέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λεῖψις < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

λεῖψις, -εως θηλυκό

1. (ελληνιστική κοινή) έλλειψη
2. (ελληνιστική κοινή) παράλειψη
3. (ελληνιστική κοινή) έκλειψη
4. (ελληνιστική κοινή) όρος με αρνητικό πρόσημο στις αλγεβρικές παραστάσεις

Σύνθετα

• ἀπόλειψις
• διάλειψις
• ἐγκατάλειψις
• ἔκλειψις
• ἔλλειψις
• ἐναπόλειψις
• ἐπίλειψις
• κατάλειψις
• παράλειψις
• παρέλλειψις
• ὑπόλειψις

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη λείπω

Πηγές

• λεῖψις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.