λεληθώς

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	λεληθώς	ἡ	λεληθυῖᾰ	τὸ	λεληθός
γενική	τοῦ	λεληθότος	τῆς	λεληθυίᾱς	τοῦ	λεληθότος
δοτική	τῷ	λεληθότῐ	τῇ	λεληθυίᾳ	τῷ	λεληθότῐ
αιτιατική	τὸν	λεληθότᾰ	τὴν	λεληθυῖᾰν	τὸ	λεληθός
κλητική ὦ!		λεληθώς		λεληθυῖᾰ		λεληθός
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	λεληθότες	αἱ	λεληθυῖαι	τὰ	λεληθότᾰ
γενική	τῶν	λεληθότων	τῶν	λεληθυιῶν	τῶν	λεληθότων
δοτική	τοῖς	λεληθόσῐ(ν)	ταῖς	λεληθυίαις	τοῖς	λεληθόσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	λεληθότᾰς	τὰς	λεληθυίᾱς	τὰ	λεληθότᾰ
κλητική ὦ!		λεληθότες		λεληθυῖαι		λεληθότᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	λεληθότε	τὼ	λεληθυίᾱ	τὼ	λεληθότε
γεν-δοτ	τοῖν	λεληθότοιν	τοῖν	λεληθυίαιν	τοῖν	λεληθότοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'λελυκώς' όπως «λελυκώς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

λεληθώς, -υῖα, -ός

• μετοχή ενεργητικού παρακειμένου (λέληθα) του ρήματος λανθάνω

Παράγωγα

• λεληθότως