κώδων

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	κώδων	οἱ	κώδωνες
γενική	τοῦ	κώδωνος	τῶν	κωδώνων
δοτική	τῷ	κώδωνῐ	τοῖς	κώδωσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	κώδωνᾰ	τοὺς	κώδωνᾰς
κλητική ὦ!		κώδων		κώδωνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κώδωνε
γεν-δοτ	τοῖν		κωδώνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κώδων' όπως «κώδων» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κώδων < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κώδων, -ωνος αρσενικό

1. κουδούνι
2. καμπάνα
3. (μεταφορικά) άνθρωπος που κάνει θόρυβο
4. (μεταφορικά) το πλατύ τμήμα της σάλπιγγας

Συγγενικά

• ἀκωδώνιστος
• ἀνακωδωνίζω
• διακωδωνίζω
• ἐκκωδωνίζω
• κωδώνιον (> κουδούνι)
• κωδωνίζω
• κωδωνόκροτος
• κωδωνοφαλαρόπωλος
• κωδωνοφορέω
• περικωδωνίσαι
• προκωδωνίξω

Πηγές

• κώδων - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κώδων - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.