κύνικλος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	κύνικλος	οἱ	κύνικλοι
γενική	τοῦ	κυνίκλου	τῶν	κυνίκλων
δοτική	τῷ	κυνίκλῳ	τοῖς	κυνίκλοις
αιτιατική	τὸν	κύνικλον	τοὺς	κυνίκλους
κλητική ὦ!		κύνικλε		κύνικλοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κυνίκλω
γεν-δοτ	τοῖν		κυνίκλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κύνικλος < (άμεσο δάνειο) λατινική cuniculus

Ουσιαστικό

κύνικλος ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή , θηλαστικό ζώο) άλλη μορφή του κούνικλος κουνέλι

Άλλες μορφές

• κόνικλος
• κούνικλος
• κουνίκουλος

Πηγές

• κύνικλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.